nagavulu nijamani nammeda

అన్నమాచార్య కీర్తన

ప||   నగవులు నిజమని నమ్మేదా

      ఒగి నడియాసలు వద్దనవే  

(ఓ మనసా! నీ లేక ప్రపంచపు)

నవ్వులు 

నిజమని నమ్మచ్చా? (నమ్మరాదు. నమ్మితే ముంచేస్తావు)

ఒగిని (క్రమముగా/చక్కఁగా/బాగా/శ్రద్ధతో/లెస్సగా)

అడియాసలు (వట్టి ఆశలు/వ్యర్థాశలు/పేరాసలు) 

ఇక వద్దు అను.

చ||   తొల్లిటి కర్మము దొంతల నుండగ

      చెల్లబోయిక జేసేదా
      యెల్ల లోకములు యేలేటి దేవుడ  

      ఒల్ల నొల్లనిక నొద్దనవే 

పూర్వకర్మలు దొంతులు (దొంతరలు) గా ఉన్నాయి.

అవి చెల్లేటట్లు చేయాలి కదా! = తీరాలి కదా! 

ఇంకా పోగుచేసుకోవడం ఎందుకు?

అన్ని లోకాల్ని పరిపాలించే దేవా! 

(అని వేంకటేశ్వరుని స్మరిస్తూ, ఆయనతో చెప్తున్నట్లుగా

నా మనసు చేసే పనులను ఒల్లను అని చెప్పవచ్చు)

లేదా,

ఇక (ఓ మనసా! నిన్ను/నీ పనులను) 

ఒల్లను (అంగీకరించను/ఇష్టపడను)

కర్మలు చేయడాన్ని/తుంటరి తలపులను

ఇక వద్దను (వద్దు+అను)

చ||   పోయిన జన్మము పొరుగులనుండగ

      చీయనక యిందు జెలగేదా
      వేయినామముల వెన్నుడమాయలు

      ఓ యయ్య యింక నొద్దనవే

పోయిన (తనువు చాలించాక) 

(తర్వాత)

వెంటనే మరోజన్మ పొరుగుల (ప్రక్కనే సిద్ధంగా) ఉండగా,

ఛీ అనకుండా (మరో) జన్మను అంగీకరించి,  

ఇక్కడే భూలోకంలో అలరారేదా? (=ఒప్పేదా?, ఒప్పదు/సరికాదు)

వేయినామాల (సహస్రనాముడైన) వెన్నుని (విష్ణుని)

(మనం ఎఱుగరానివి/ తెలుసుకోలేనివి అయిన)

మాయలు

(అందువల్ల ఓ మనసా! ఆయనతో)

“ఓ అయ్యా! ఓ వెన్నుడా! ఇక నీ మాయలు వద్దయ్యా” అను.

(“ఈ నీ మయామోహప్రపంచంలో ఇక జన్మ వద్దు” అను “పరమపదం కావాల”ను)

చ||   నలి నీనామము నాలికనుండగ

      తలకొని యితరము దడవేదా
      బలు శ్రీ వేంకటపతి నిన్నుగొలిచి

      వొలుకు చంచలము లొద్దనవే

                                                      

బలు (గొప్పవాడవైన/బలవంతుడవైన) 

శ్రీవేంకటపతీ!

నిన్ను కొలిచి (పూజించి)(న వాడనై)

నలిని (యోగ్యంగా) 

నీనామం నాలుకపై ఉండగా,

తలకొని (ప్రయత్నించి/పూని)

ఇతరాలను = విషయవాంఛలను

తడవడం (వెదకడం/విచారించడం) ఎందుకు?

(ఓ మనసా!)

నీలో ఎన్నో చంచలాలు ఒలుకుతూ ఉంటాయి.

(అంటే నీవు స్థిరమైనదానవు కాదు అని)
 

వాటిని వద్దు అను. 

(వేంకటపతి పట్ల స్థిరంగా ఉండు.)

* భగవద్గీత (6 వ అధ్యాయం 34, 35 శ్లోకాలు) ఓసారి పరిశీలించండి

మంగళం మహత్